"Yung Artificial eye nakatulong sakin kasi mas lumaki confidence ko. Yung tipong paglabas ko hindi na tukso o lait yong nararanasan ko."There are times that Acute Blindness happens to someone without any signs and symptoms, especially in the case of Jenifer, user of an Artificial Eye from the Philippines. This is a story of a girl, who one day suddenly lost her vision and was operated last 2013. She received her Artificial Eye last 2014 and had helped her in so many ways, one of them by improving her confidence. When I was 4 Years old I suffered from typhoid fever. It took 3-4 months in the hospital. In God's grace I recovered. Then when I'm 5 years old my eyes was blind. My mother notice that I'm not playing or move like before. So she lean on me and ask if why did I'm not playing. Then they cry on. more than 1 month my right eye recover but the left was not. when i was in grade 5 akala ko may soar eyes lang ako. sobrang sakit ng mata ko. makati din sya. kaya itinulog ko nalang. hapon kasi nong sumakit yong mata ko.kaya kinabukasan pag gising ko sobrang muta na yong mata ko at masakit pa rin. so we find an opthalmologist. then the opthalmologist notice na parang heart attack daw yong situation ko. na bigla bigla nalang susumpungin. gamot dito. gamot doon. check up dito check up doon. nong okay na hininto na naman ang gamutan. hanggang sa nagcollege na ako. year 2012 exam namin noon ng semifinals pauwi ako sa amin. nang Bigla kong napansin yong paningin ko na yong half ng paningin ko parang may shadow na nalalaglag. so sabi ko nalang sa sarili ko baka inaantok lang ako. mayamaya ilang bahay nalang bago sa amin buong pningin ko na ay ganoon na ang nakikita. kaya pagdating ko sa bahay inopen ko kaagad ang electric fun. nagbihis muna ako then nahiga ako. nakitulong ako sa pinsan ko na nagkukulay. habang nagkululay ako iba na talaga yong paningin ko. blurd na sya. kaya itinulog ko na. paggising ko blurd na sobra. as in black and white na nakikita ko. pinacheck up na namin. at noong time na yon sinabi ng doctor na nahahawaan na pala ng bulag na mata ko yong isa. kaya sabi ng doctor obserbahan daw kung okay na tanggalin nalang yong isa or maggagamot nalang. aug. 2013 nang maoperahan ako. april 2014 nang magkaartificial eye ako.
Having one eye is not so hard. socially, alam naman ngga tao sa paligid mo kung anong nangyari bakit ako nagkaganito(aalugar namin). pero paglabas ko ng lugar namin may parang takot kasi nandyang binubully ako. sinasabihan ng bulag. although nakakakita naman ako di ba? emotionally., napipigil naman yong galit sa mga nambubully. pagnapuno na yong nararamdaman ko iniiyak ko nalang. then yong parents ko sasabihin intindin ko nalang sila. so ayon mamaya okay na pakiramdam ko. sa career nagiging advantage ko sya. bakit? through my situation nakikita ko yong believe ng ibang tao. minsan nga sa math sasabihin nila. ang galing naman. bilis magcompute ah. hirp minsan kasi ako na malabo tapos minsan di ko na napapansin yong mga bagay o tao sa kaliwa ko. Yung Artificial eye nakatulong sakin kasi mas lumaki confidence ko. Yung tipong paglabas ko hindi na tukso o lait yong nararanasan ko. mahirap nga lang sya sa una kasi nandyang bigla nalang nalalaglag. kahit sa ngayon naman eh . marami nga lang mga tanong yong mga katrabaho.ko bakit daw ako nagkaganito. di daw ba ako hirap.
0 Comments
|
Artificial Eye StoriesThis page is dedicated for the stories of patients or their parents about their journey with their Prosthetic Eye. Archives
June 2018
Categories |